Portrait

This work is most probably later than Malevich's Self-Portrait made with the same technique (State Tretayakov Gallery, Costakis donation). The artist uses bold color and stresses on the morphological characteristics. Maybe the work depicts Malevich’s second wife, Sophia Mikhailovna Rafalovich, whom he met and married in 1909. At that time Malevich is already a master who seeks and creates his own style and method, based on the perception and interpretation of the latest tendencies in painting. Symbolism gives way to fauvism. In both works (Self-Portrait and Portrait) his fauvist approach leaves completely real and undistorted the contours of the head and the figure. The artist juxtaposes intensively light and shadow creating thus an expressive color contrast. The assimilation of fauvism contributed to the transition of Malevich towards neo-primitivism.


Το έργο αυτό είναι μάλλον μεταγενέστερο της Αυτοπροσωπογραφίας. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί τολμηρά το χρώμα και τις τεχνικές της γενίκευσης της φύσης οξύνοντας τα μορφολογικά χαρακτηριστικά. Απεικονίζεται πιθανόν η δεύτερη γυναίκα του Μαλέβιτς, η Σοφία Μιχαήλοβνα Ραφαλόβιτς, με την οποία γνωρίστηκε και παντρεύτηκε το 1909. Την εποχή αυτή ο Μαλέβιτς εμφανίζεται ως δάσκαλος που αναζητεί και δημιουργεί το δικό του ύφος και τη δική του μέθοδο, με βάση την αντίληψη και ερμηνεία των νεότερων τάσεων στη ζωγραφική. Ο συμβολισμός υποχωρεί και στη θέση του πολλαπλασιάζονται τα γνωρίσματα φωβισμού. Στα δύο αυτά έργα ο φωβισμός του Μαλέβιτς περνά μέσα από την αντίληψη της φύσης, αφήνοντας εντελώς πραγματικά και χωρίς παραμορφώσεις τα περιγράμματα της κεφαλής και τη φιγούρα. Στο εσωτερικό αυτού του περιγράμματος ο καλλιτέχνης αντιπαραθέτει νησίδες φωτός και σκιάς, κατασκευάζοντας μια εκφραστικότατη αντίθεση, και μάλιστα το φως και η σκιά υποδηλώνονται με χρωματισμό. Η αφομοίωση του φωβισμού συνέβαλε στη μετάβαση του Μαλέβιτς στα στάδια του νεοπριμιτιβισμού. Πηγή (ΚΜΣΤ)