9 (6)

Lady

2015

A greek poem written by the painter

Αναζητώντας την μορφή!

Τη μορφή σου κοιτώ,
της νιότη σου ν' αναζητά απομεινάρι
και καλοπίζεσαι,
μαλλιά υφαίνεις με τα δάκτυλα,
καθάρια και λευκά σαν το φεγγάρι!
Μορφή γαλήνια!
ρούχα βαμμένα,
με τις φωνές του παρελθόντος υφασμένα
μνήμες πολύτιμες
με άγιο φως ντυμένες,
μ' αγάπη τις κρατάς, δεν τις αρνιέσαι,
κι ότι απ' τη μνήμη σου ξεπρόβαλε,
στρέφεις το βλέμμα σου εκεί
κι αναγεννιέσαι!
Της μοναξιά σου συντροφιά μοναδική,
δεν είν' αστείο,,
ούτε και εύκολο,
σε ότι τόσο αγαπάς να πεις, Αντίο!
Ακόμη εκεί,
χωρίς να ξέρω το γιατί, να σε κοιτάζω!!!
Το βλέμμα, στις βαθιές τις αυλακιές σκαλώνει,
Ήρεμη μορφή,
γιομάτη υπομονή, στολίζεσαι,
τι περιμένεις;
Να μάθω θέλησα,
ρωτώ:
Αγάπη βρήκες;
Μειδιάς και μένει σιωπηλή,
εγώ για να μαντέψω!
Και τούτες οι γραμμές,
του χρόνου μαρτυριές που σε στολίζουν,
σκύβω ν αφουγκραστώ, να δω,
αγάπης ψίχουλα που σκάλωσαν στις αυλακιές,
κι έγιναν σπόρος,
αγάπης και υπομονής,
καρπός πολύς!
Ποιους καρτεράς να τον δωρίσεις!